วันพุธที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2552

เรื่องเล่า เมื่อครั้งไป Yokohama_2

Episode 2 : เตรียมใจ..ออกตัว..บินลัดฟ้าสู่ Japan

กลับมาแฟ้ว... คราวก่อนทิ้งท้ายไว้ถึงตอน pack กระเป๋าหละ มาคราวนี้ก็ เตรียมใจ พกเป๋า ออกตัวล้อฟรี เหิรฟ้า..สู่ Yokohama กัน

คืนก่อนวันเดินทาง เราก็เตรียมเข้านอนแต่หัววัน เพราะว่ากลัวจะตื่นไม่ทัน (อย่าหาว่าเว่อร์เลยนะ คนมันไม่เคยบินไปต่างประเทศอ่ะ ) ทั้งๆ ที่ เครื่องออกตั้ง 10 โมง นัดพี่ที่ไปด้วยกันที่สุวรรณภูมิตอน 8 โมง .. พอเช้าก็รีบอาบน้ำแต่งตัว เตรียมกระเป๋า กับของจำเป็นทั้งหลายทั้งแหล่ แล้วก็ลุย!!

พอไปถึงสุวรรณภูมิตามเวลานัด โอ้..แม่เจ้า ทำไมคนเดินทางไปมันเยอะอย่างนี้ ต้องไปต่อแถวยาวม๊ากๆๆ กว่าจะ check in เสร็จ ก็ปาไปเกือบครึ่งชั่วโมง เสร็จแล้วก็ต้องรีบแล้ว เด๊ว..ไม่ทัน รีบตรงไปแลกตังค์ก่อน เด๊วไม่มีเงินใช้ ตอนไปตอนนั้น ปี 2007 ช่วงเดือนกรกฏา อัตราแลกเปลี่ยนเงินก็ 100 Yen = 28 บาท จากนั้นก็ต้องแยกกับสุดที่รัก (ที่ไปส่งเรา) เพราะว่าต้องเข้าไปข้างในแล้ว ... (ไว้อีก 1 อาทิตย์ ค่อยเจอกันนะจ๊ะ..จุ๊บ..จุ๊บ) นึกว่าจะผ่านฉลุย ที่ไหนได้ ต้องไปต่อคิว..ยาวเหยียดอีกรอบ ตรวจ passpost ผ่านด่าน ตม. แล้วก็ตรวจสัมภาระอีก ข้ามพกของเหลวที่เกิน 100 ml ขึ้นเครื่อง ถ้าตรวจเจอก็ต้องทิ้งไว้ตรงนั้นเลย บางคนไม่รู้ น้ำหอม ครีมบำรุง ทิ้งหมด เสียดายจัง.. ส่วนเราพอรู้มาก่อน ก็เลยพกครีมที่มันไม่เกิน 100 ml ก็รอดไป ...แต่ ช้าก่อน.. ไม่ได้รอดไปง่ายๆ อย่างนั้น .. ต้องแสดงให้พนักงานดู แล้วก็แยกใส่ถุงพลาสติกใสไว้ด้วยนะ ไม่งั้นก็เอาขึ้นเครื่องไม่ได้ สรุปว่าเราก็ไม่ได้เดินโอ้เอ้ชมสนามบิน..อย่างที่ตั้งใจไว้ตอนแรกเลย เพราะว่าได้ยินเสียงประกาศเรียกขึ้นเครื่องแล้วอ่ะ แง..แง.. ต้องรีบไปแล้วอ่ะ ขึ้นเครื่องรองสุดท้ายอ่ะ ..เฮ้อ..ได้ขึ้นเครื่องซะที

พอจัดสมบัติเสร็จเรียบร้อย คาดเข็มขัดเรียบร้อย ก็เตรียมตัวหูอื้อ.. เพราะเครื่องจะขึ้น ...เย้..เย้.. ในที่สุดเราก็ได้บินแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน พนักงานก็เอาของกินมาเสริฟ์ มีให้เลือกระหว่างอาหารญี่ปุ่น กับอาหารไทย ... ทายสิ..เราจะกินอะไร.....
..... เฉลย ... อาหารไทย..กินบ่อย เลือกอาหารญี่ปุ่นดีกว่า... อิอิอิ อาหารการบินไทยนี่ อร่อยใช่ย่อย .. อืม..ขอหูฟังพนักงานมาฟังเพลงดีกว่า เพราะว่าเราต้องอยู่บนเครื่อง 6 ชม. แนะ พอได้หูฟังแล้ว เราก็เลือกช่องเพลง แล้วหลังจากนั้นก็หลับไปตลอดทาง... มีตื่นบ้างเล็กน้อย .. แต่ก็หลับต่อไป.. หลับต่อไป...

และแล้วก็ได้เวลาเริงร่าแล้ว.. เครื่องกำลังจะลงที่นาริตะซะที อากาศที่นาริตะ ก็แจ่มใสดี ค่อนข้างร้อน เพราะช่วงนั้นเป็นฤดูร้อนของญี่ปุ่น แต่ยังไงก็คงไม่ร้อนเท่าที่ไทยหรอก..

ในที่สุด..ก็ได้เหยียบย่างลงสู่แผ่นดินญี่ปุ่นที่ใฝ่ฝัน... ต่อจากนี้ ยังมีเรื่องสนุกๆ รออีกเยอะ ..ไว้เจอกันตอนต่อไป つづく

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น