รูปถ่าย Yokohama Landmark
กลับมานั่งเม้าท์ประจำที่แล้วจ้า.. หลังจากหายไปหลายวัน เพราะว่ามัวแต่ไปหลงอยู่แถวซีรีย์ญี่ปุ่น กว่าจะหาทางกลับออกมาได้ ก็ลำบากอยู่.. แต่ว่า ..ไว้จะกลับเข้าไปไหมอ่ะ อิอิอิ
ต่อจากคราวก่อน ในที่สุดเราก็ได้เหยียบแผ่นดินญี่ปุ่นแล้ว จากนี้ไปแหละ 7 วัน มหัศจรรย์ของเรา ( เรียกซะเว่อร์เชียว... ) เรื่องเริ่มที่....
เราเจอกับคนญี่ปุ่นที่มารับ 3 คน ที่ Y-CAT หลังจากเล่นซ่อนหากันอยู่พักนึงอ่ะ คนญี่ปุ่นพอเจอเราปั๊บก็ท่าทางดีใจมากไม่แพ้เรา เจอหน้าปั๊ป... ก็ทักเราทันทีว่า
「お久しぶりですね、お元気ですか？」
ohisashiburi desune , ogenki desuka?
ohisashiburi desune , ogenki desuka?
ซึ่งก็หมายถึงว่า “โอ้..ไม่ได้เจอกันนานเลยเนอะ สบายดีหรือเปล่า” ( หัวหน้าที่ไปรับเราเป็นหัวหน้าที่เคยอยู่ที่ไทย
ส่วนอีกคนเป็นหัวหน้าปัจจุบันที่ไปอบรมเพิ่มที่ญี่ปุ่น ส่วนอีกคนก็เคยมาประชุมกับเราที่ไทย )
อ้อ..ลืมบอกไปว่าตอนที่เราไปถึง Y-CAT ก็ประมาณทุ่มนึงที่ญี่ปุ่นแล้วหละ ( เครื่องบินออกจากไทยประมาณ 10 โมงเช้า ใช้เวลาบิน 6 ชม. ถึงสนามบินนาริตะประมาณ 4 โมงเวลาไทย คิดเป็นเวลาญี่ปุ่น ก็บวกไป 2 ชม. เป็น 6 โมงเย็น นั่งรถบัสไป Y-CAT ประมาณ 1 ชม. )
หัวหน้าเราก็พาเอากระเป๋าไปฝากที่ Y-CAT นั่นแหละ เสียตังค์ด้วยอ่ะ แต่ไม่รู้เท่าไร เพราะไม่ได้จ่าย ... แล้วก็พาไปที่ Yokahama Landmark จะเป็นเหมือนว่าเป็นสัญลักษณ์ของ Yokohama จะเป็นตึกสูงๆ ขึ้นไปชั้นบนสุด ด้วยลิพท์ที่เร็วโคตรๆๆ ( ช่างต่างกับลิฟท์ที่ทำงานเสียนี่กระไร ) แค่กระพริบตาก็ถึงแล้วอ่ะ ข้างบนก็จะมีของที่ระลึกขาย มีให้ดูวิวของเมือง Yokohama สวยมากๆ ( ให้ความรู้สึกคล้ายกับ ขึนไปบน Tokyo Tower นั่นแหละ ) หลังจากถ่ายรูปเสร็จสรรพ ก็พาไปกินอาหารญี่ปุ่นที่ตึกนั้นแหละ มีร้านอาหาร ร้านขายของเยอะไปหมด เหมือนประมาณเป็นห้างบ้านเรานั่นแหละ .. วันนั้นก็กินซะเพียบ ซูซิ , ปลาดิบ จากปกติที่เราไม่กินปลาดิบ เพราะเคยกินครั้งนึงที่ไทย แต่ว่ามันไม่ไหว กลิ่นคาวมากๆ แต่พอไปถึงที่โน้น ก็ไหนๆ ลองกินดู ...โอ้โห..มันช่างต่างกันเสียนี่กระไร .. มันไม่คาว แล้วก็เนี้อมันก็หวานด้วยนะ ..สรุปว่า ..อร่อย うまい！！umai!! ที่สำคัญ.. ฟรีหมดเลย +++
หลังจากอิ่มหน่ำสำราญแล้ว ก็กลับไปเอากระเป๋าที่ Y-CAT หัวหน้าเราก็ไปส่งที่โรงแรม Central plaza ( ไม่ใช่แถวเซ็นทรัล ลาดพร้าวนะจ๊ะ ) ลงรถไฟที่สถานี Tsurumi แล้วก็เดินไปอีกไม่ไกล ระหว่างทางก็มีร้านปาจิงโกะ ร้านอาหาร ร้านหนังสือ ร้านขายของ แล้วก็ร้าน 100 เยน ( ทุกอย่างในร้านราคา 100 เยน ) ส่วนค่าที่พักก็ตกเป็นเงินไทยประมาณ คืนละ 1500 บาท ห้องพักก็เล็กนะ แต่มีห้องน้ำ กระติกน้ำร้อน ตู้เย็น ทีวีสี 14 นิ้ว มีไดร์เป่าผม มีเตียง หมอน วิทยุหัวเตียง ก็เรียกว่า ครบสำหรับดำรงชีวิตอยู่ได้อ่ะ ห้องที่เราพักก็เป็นห้องริมสุด มองผ่านหน้าต่างไป ก็จะเห็นถนนแล้วหละ หลังจากหัวหน้าเราช่วยดูความเรียบร้อยของห้อง แล้วก็ให้ขนมเรา กับใบชา เผื่อไว้กินตอนหิวได้ ( น่ารักจัง ..หัวหน้าเราเนียะ ) ก็กลับกัน ส่วนเราก็เก็บข้าวของส่วนตัว อาบน้ำ เปิดทีวี( พยายามจะดูให้รู้เรื่อง .. แต่ก็รู้เรื่องได้ประมาณ 50 % แค่นั้นแหละ เรียกว่า เปิดเพื่อให้มีเสียงเป็นเพื่อนอ่ะ)
แล้วเราก็เข้านอน เพราะพรุ่งนี้หัวหน้าจะมารับไปทำงานตอน 8 โมงครึ่ง เข้าทำงานตอน 9 โมง ก็กะว่าตื่น 7 โมง อาบน้ำ ลงไปกินอาหารของโรงแรม ( ราคาที่พัก รวมค่าอาหารเช้าแล้ว .. เป็นขนมปังกับกาแฟ ) ก็น่าจะทันเวลา ... ว่าแล้วก็นอนดีกว่า ... คืนแรก ขอเปิดไฟหรี่ๆ นอนแล้วกัน มันอุ่นใจดีอ่ะ.... お休みなさい！Oyasuminasai !
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น